Zoeken in deze blog

zondag 7 augustus 2011

een vervolg op vorig stuk

gisteren was ik aanwezig op een trouw en moesten we een aantal dingen opschrijven op een kaartje. Met een aantal vrienden vond we niks beters dan een klein verhaaltje neer te schrijven. Maar een keer heb ik zelf een volledig kaartje geschreven.
Dit kan ik mooi laten aansluiten bij wat ik vorige keer schreef, verhalen in elkaar over laten vloeien, zoiets. Soit, ik zie wel.


De jonge minstreel Robby hoorde de kreet van een dame in nood.
Hij spoorde zijn ezel aan en zag de jongedame in nood vastgebonden aan een boom terwijl een jonge zwarte draak dichterbij kroop.
De jonge held verkocht de draak een mep van zijn betoverde fluit. Geschrokken door de klap en de plots verschijning nam de draak de vlucht met de staart tussen de benen.
Robby sneed de touwen door en het meisje viel in zijn armen.
(Dit is heel gelijkaardig met wat ik gisteren schreef, daarachter stond wel: ze leefden nog lang en gelukkig. Het deel dat nu volgt is wat ik terplekke nu verzin.)
Takken kraakten in de verte toen de zwarte draak terugkwam met een groep orks.
Robby greep zijn fluit en speelde erop. Planten kwamen uit de grond en grepen de orks bij de voeten. De planten werden aan stukken gesneden door de scherpe zwaarden, maar er kwamen voortdurend nieuwe uit de grond en langzaamaan wonnen ze.
Maar een groot zwart paard sprong over de groep orks heen. Het paard was te snel voor de planten en de ruiter stuurde het op Robby af.
Een zoevend geluid scheurde de lucht en een pijl ketste af op het harnas van de ruiter, een tweede pijl ketste ook af. Daarna volgde er een ander geluid, een katana stak dwars door het harnas en de ruiter viel van het paard.
Naast Robby stond Nauru en Migean. Nauru met een boog, Migean met alleen nog maar een schild. Hij glimlachtte naar Robby.
"Robby."
"Migean."
"Mig, zou je niet beter je zwaard gaan halen voor er meer orks komen?"
"Hoeveel orks zitten er in de buurt?"
Robby stopte met spelen. 
"16, omgeven door planten nu. Maar de draak is nog een groepje gaan halen."
"Okay, ga naar het westen, richting Bokné. Ik kuis het hier op."
Robby knikte.
"Nauru, ga met hen naar het westen, naar het stadje Bokné. Ik kuis het hier wel op."
En hij haalde zijn zwaard uit de ruiter.

(opmerking, ik probeerde bij de conversaties het gewone font en een andere, omdat het om twee verschillende talen gaan. Misschien moet ik in het vervolg in kleur werken want het verschil is niet zo duidelijk)
 


btw, vandaag ook weer een liedje om af te sluiten:

"Friends O' Mine" -  bowling for soup

Well it was ugly but we made it this far
Some have gone but I forget who they are
Now the hangovers are worse but we get through them fine
Sleeping late but were not lazy
Getting older but were still crazy
I’m so glad that I have these friends o mine
It started out at a coffee shop in a most unlikely town
And there were casualties but we made it out anyhow
We stuck together through the good and bad times
Pulp Fiction, Blazing Saddles, and Fast Times
I’m so glad that I have these friends o mine

And jobs girls and obstacles did all but break us down
Night clubs and broken vans in every major town
And I’ve got your back, you’ve got mine
Like Johnny Cash said “I walk the line”
And you can always count on me for one last beer

We saw the world and the world seemed smaller
Were getting wider but not getting no taller
I know we’ve grown up just a little lot of time
Were sleeping late but were not lazy
Were getting older but were still crazy
I’m so glad that I have these friends o mine
So glad that I have these friends o mine
So glad that I have these friends o mine

Geen opmerkingen:

Een reactie posten