zo, we zijn weer wat verder.
Alles staat zo goed als klaar.
Maandag met de fiets naar het werk, door weer en wind.
Dat is toch de bedoeling.
Heel de maand. Behalve de dagen dat ik Spaans heb.
Vandaag ook met de fiets geweest. Even een opsomming:
24.58km, zo goed als 25 eigenlijk.
trip tijd: 1 uur 13 minuten en 34 seconden.
gemiddelde snelheid: 20.05 km/uur
maximum snelheid: 36.45 km/uur, dit was waarschijnlijk naar beneden. Maar, maar, maar, op een rechtstuk kan ik ook een snelheid halen van deze grote, wanneer ik een eindje sprint.
Ik heb dan ook op mijn gemak gereden op bepaalde stukken, en wat tijd verloren door een trein. (De fietscomputer stopt met tijd te tellen als ik stilsta, maar als ik heel traag ga of stap telt hij wel nog)
Binnenkort zie ik mijn Lucile terug, kan ze eindelijk naast me liggen in ons groot nieuw bed.
tot laters
M.
o, men heeft mijn verhalensite/forum gesloten :(
en na vier e-mails heb ik nog altijd geen antwoord gekregen.
donderdag 29 maart 2012
dinsdag 20 maart 2012
20 maart 2012
20 maart, laatste keer dat ik bij de dokter was, was het 20 februari, ik moest eigenlijk een paar weken geleden teruggaan, heb ik niet gedaan, vandaag ook niet, en zal ik ook niet direct doen.
Mijn teen zou moeten genezen zijn, maar ik heb er nog altijd last van. Ik heb me op het werk ook niet echt ingehouden om mijn werk te doen en weinig te staan en bewegen, dus ik ben deels verantwoordelijk dat mijn teen nog zeer doet.
Is hij genezen of niet? Geen idee.
Donderdag een dag vrij. Ik ga een racefiets kopen, en vanaf april elke dag met de fiets naar het werk, behalve wanneer ik Spaanse les heb.
Aan mijn figuur werken. Als het kan test ik het donderdag al uit hoe lang ik erover doe en hoe ik moet rijden.
Ik heb wel al op papier mijn toch voorbereid.
Het valt best wel mee, ongeveer 25 kilometer, ietsje minder, omdat ik stukken afsnij ten opzichte van de weg die ik afleg met de auto.
Vrijdag of zaterdag vertrek ik weer naar Luik, naar dat mooie meisje dat daar woont, ik ga met de trein of de auto btw, de afstand is iets te groot voor met de fiets.
Zondag laatstgeleden naar een rommelmarkt geweest en een paar mooie koopjes gedaan, wat ik me wel afvraag is waarom er entreegeld werd gevraagd terwijl dit niet vermeld stond op hun flyers.
Even zien, nog iets vermelden?
De vriendinnen van twee werkvoorbereiders zijn zwanger. Eventjes een babyboom op onze dienst.
In de lift kwam ik T. tegen, ik denk een werkvoorbereider van een ander team. De gewone beleefdheden uitgewisseld en dan eens gevraagd hoe het gaat met zijn kindjes: hoeveel heb je er weer, twee? - Nee, één. - Ah, weet ge nog niet van dat tweede dan? :p
tja, dit was het dan, een snel berichtje.
Ook wil ik vermelden dat Lucile me zaterdagochtend een heel mooi en aardig geschenk gegeven heeft. Ontbijt op bed. Voor zover dat mogelijk was, in de zin van, het was op een eenpersoonsbed, dus zaten we tegenover elkaar. Het is de gedachte die telt. En de volgende keer kunnen we het in een tweepersoonsbed houden.
Mijn teen zou moeten genezen zijn, maar ik heb er nog altijd last van. Ik heb me op het werk ook niet echt ingehouden om mijn werk te doen en weinig te staan en bewegen, dus ik ben deels verantwoordelijk dat mijn teen nog zeer doet.
Is hij genezen of niet? Geen idee.
Donderdag een dag vrij. Ik ga een racefiets kopen, en vanaf april elke dag met de fiets naar het werk, behalve wanneer ik Spaanse les heb.
Aan mijn figuur werken. Als het kan test ik het donderdag al uit hoe lang ik erover doe en hoe ik moet rijden.
Ik heb wel al op papier mijn toch voorbereid.
Het valt best wel mee, ongeveer 25 kilometer, ietsje minder, omdat ik stukken afsnij ten opzichte van de weg die ik afleg met de auto.
Vrijdag of zaterdag vertrek ik weer naar Luik, naar dat mooie meisje dat daar woont, ik ga met de trein of de auto btw, de afstand is iets te groot voor met de fiets.
Zondag laatstgeleden naar een rommelmarkt geweest en een paar mooie koopjes gedaan, wat ik me wel afvraag is waarom er entreegeld werd gevraagd terwijl dit niet vermeld stond op hun flyers.
Even zien, nog iets vermelden?
De vriendinnen van twee werkvoorbereiders zijn zwanger. Eventjes een babyboom op onze dienst.
In de lift kwam ik T. tegen, ik denk een werkvoorbereider van een ander team. De gewone beleefdheden uitgewisseld en dan eens gevraagd hoe het gaat met zijn kindjes: hoeveel heb je er weer, twee? - Nee, één. - Ah, weet ge nog niet van dat tweede dan? :p
tja, dit was het dan, een snel berichtje.
Ook wil ik vermelden dat Lucile me zaterdagochtend een heel mooi en aardig geschenk gegeven heeft. Ontbijt op bed. Voor zover dat mogelijk was, in de zin van, het was op een eenpersoonsbed, dus zaten we tegenover elkaar. Het is de gedachte die telt. En de volgende keer kunnen we het in een tweepersoonsbed houden.
woensdag 7 maart 2012
Avantasia
Nooit dacht ik dat mijn gebeden verhoord gingen worden, ... nouja, zo ging het niet.
Maar, ik was al lange tijd op zoek. Ik wist dat ze ergens moest zijn.
En op een dag kwam ik ze tegen.
En ze bleef maar wat door mijn gedachten spoken, ze liet me niet met rust.
Twee maanden lang, bleef ze zo goed als onbereikbaar. En ik wou zo graag gewoon een glimp van haar zien, haar even spreken, maar ik blijf een tijd voelen dat ik niet in haar wereld kon passen.
Maar dat is nu anders.
Never been told my prayers would be answered
Wherever I go I see you around
Never been told about something that beautiful
Will bring me up to let me down
Waiting up on the roof, waiting up in the rain
Just to catch a glimpse of your face
Even when you're around
Still I'm out of sight, out of sound
In your world I'm out of place
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
You're like a ghost that I can't let go
You follow every step that I take
Never thought someone could be too close to you
Now across the street is miles away
and now I might as well be the man in the moon
I am watching but you don't seem aware
But I won't be around
I'll be out of sight, out of sound
Someone's gonna wait somewhere
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
dit is eigenlijk een liedje dat me maar blijft bezighouden, van tijd tot tijd blijf ik ernaar luisteren.
morgen, morgen zijn we een half jaar samen.
Maar, ik was al lange tijd op zoek. Ik wist dat ze ergens moest zijn.
En op een dag kwam ik ze tegen.
En ze bleef maar wat door mijn gedachten spoken, ze liet me niet met rust.
Twee maanden lang, bleef ze zo goed als onbereikbaar. En ik wou zo graag gewoon een glimp van haar zien, haar even spreken, maar ik blijf een tijd voelen dat ik niet in haar wereld kon passen.
Maar dat is nu anders.
Never been told my prayers would be answered
Wherever I go I see you around
Never been told about something that beautiful
Will bring me up to let me down
Waiting up on the roof, waiting up in the rain
Just to catch a glimpse of your face
Even when you're around
Still I'm out of sight, out of sound
In your world I'm out of place
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
You're like a ghost that I can't let go
You follow every step that I take
Never thought someone could be too close to you
Now across the street is miles away
and now I might as well be the man in the moon
I am watching but you don't seem aware
But I won't be around
I'll be out of sight, out of sound
Someone's gonna wait somewhere
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
carry me over, carry me over
carry me over now
dit is eigenlijk een liedje dat me maar blijft bezighouden, van tijd tot tijd blijf ik ernaar luisteren.
morgen, morgen zijn we een half jaar samen.
maandag 5 maart 2012
nieuw verhaal
beste mensen allemaal
ondertussen ben ik met enkele mensen begonnen, wel momenteel schrijft er nog maar één ander mee, aan een nieuw verhaal op een aparte site, het is genoemd de queste naar Tanelorn.
Tanelorn is de hoofdstad in het verhaal.
Hier een stukje dat ik zojuist geschreven heb:
Arn trok Elias met de kraag dichterbij.
"Het derde dorp al? HET DERDE DORP AL?" Hij gooide hem hard op de grond.
"Jij weet dat er al twee dorpen geplunderd waren en je hebt niemand gewaarschuwd? Enig besef dat geen enkel dorp maar ook iets van verdediging heeft, en als er oud-soldaten zijn, dan liggen die waarschijnlijk hun middagdutje nog te doen. Niemand heeft enig verweerd tegen deze overmacht zonder enige waarschuwing, en jij komt je hier verstoppen wetende dat er daar," En Arn gebaarde om hun heen in het algemeen, "daar, daar en daar mensen hun leven verloren, en dat er op dit eigenste moment nog mensen aan het vechten zijn voor hun leven."
Hij stapte weg van Elias.
"Ik, ik ben Arn van Okleveld, een eenvoudige houthakker, en inderdaad, ik trek niet ten strijde, ik vlucht weg, maar wel met de bedoeling mensen te waarschuwen en hulp in Restwater te halen, en als dat niet lukt, dan in Tanelorn zelf! Gehoord! Tanelorn. Bij koning Midas zelve."
heb ik nog iets te zeggen?
mijn pakketje van the Impossible Project is gearriveerd.
Film, flash en nog wat toebehoren.
Greetings
Steven
p.s.
Lucile wil graag wat meer vermeld worden op mijn blog.
Bij deze.
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
ondertussen ben ik met enkele mensen begonnen, wel momenteel schrijft er nog maar één ander mee, aan een nieuw verhaal op een aparte site, het is genoemd de queste naar Tanelorn.
Tanelorn is de hoofdstad in het verhaal.
Hier een stukje dat ik zojuist geschreven heb:
Arn trok Elias met de kraag dichterbij.
"Het derde dorp al? HET DERDE DORP AL?" Hij gooide hem hard op de grond.
"Jij weet dat er al twee dorpen geplunderd waren en je hebt niemand gewaarschuwd? Enig besef dat geen enkel dorp maar ook iets van verdediging heeft, en als er oud-soldaten zijn, dan liggen die waarschijnlijk hun middagdutje nog te doen. Niemand heeft enig verweerd tegen deze overmacht zonder enige waarschuwing, en jij komt je hier verstoppen wetende dat er daar," En Arn gebaarde om hun heen in het algemeen, "daar, daar en daar mensen hun leven verloren, en dat er op dit eigenste moment nog mensen aan het vechten zijn voor hun leven."
Hij stapte weg van Elias.
"Ik, ik ben Arn van Okleveld, een eenvoudige houthakker, en inderdaad, ik trek niet ten strijde, ik vlucht weg, maar wel met de bedoeling mensen te waarschuwen en hulp in Restwater te halen, en als dat niet lukt, dan in Tanelorn zelf! Gehoord! Tanelorn. Bij koning Midas zelve."
heb ik nog iets te zeggen?
mijn pakketje van the Impossible Project is gearriveerd.
Film, flash en nog wat toebehoren.
Greetings
Steven
p.s.
Lucile wil graag wat meer vermeld worden op mijn blog.
Bij deze.
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
Lucile
Abonneren op:
Posts (Atom)