longing, lyrics, Helloween. mezelf, windmill.

Feelings come and go - I've never known
Something longs to grow - won't let go
Spirits 'round my head - are whispering
I turn inside instead - of wondering

Deep inside of me - I know there's got to be
A different kind of truth - that sets the spirit free
If I don't wanna know - what's written inside me
How could I see anything - how could I be anything?

Restless minds have searched - long before
The truth will be the same - for evermore
The mightiness of trees - that you can feel
Can give you all you need - just listen still

Here is love and there is pain
It's all around, it's all the same
There's nothing new that I could tell to you

But still there is the universe inside of us that never bursts
We might not know the meaning yet, but I'm sure we can't reject
The truth that is in everything - that is and has been and will be

There is a long way to go - there is a high place to know
There is a world to go through - but there's so much more to do
Until we're home!

Deep inside of me - I know there's...

Feelings come and go - I've never known


---------------------------------------------
wat bedoel ik hiermee?
Probeer het zelf uit te zoeken, misschien heb je het ook al meegemaakt.
Heden, verleden, toekomst?
Longing is gewoon een roerend/rakend/touching lied.

Windmill is ook zo'n liedje.
_____________________________________________________

Time goes wherever you are,
time is your guiding star
That shines all through your life,
makes you feel and move

My dreams are out in the far,
so are yours apart
Of secret fairy tales,
dripped on the wings of the
mystery mill

Windmill, windmill, keep on turning;
show me the way, take me today
Windmill, windmill, hearts are yearning,
longing for love and a chance to be free

Don't feel alone and depressed,
someone will come at last
To soothe your stumbling mind,
to keep it away from the evil storm

Windmill, windmill, keep on turning;
show me the way, take me today
Windmill, windmill, hearts are yearning,
longing for love and a chance to be free

gevechtje (verhaal)

Nadat Robby, Nauru en de jongedame weg waren zocht Migean connectie met de zwarte panter die al een drietal maanden met hem meereisde.
Hij vond haar, ze zat in een boom niet ver weg. Hij gaf haar het beeld door van orks in planten en gaf haar een waarschijnlijk voor de zwarte draak. Hij voelde hoe ze uit de boom sprong en richting hem en de orks liep.
Hijzelf liep voorbij de orks in de planten, ze zaten nog altijd vast. Hij hoorde achter zich hoe de panter de keel doorboorde van een van hen. Hij maakte zichzelf klaar en rende naar voor richting een kleine heuvel, eenmaal op de heuvel zag hij de aankomende orks en een ruiter, heel dichtbij, met een sprong bevond Migean zich in de lucht naast de ruiter wiens hoofd over de grond rolde.
Een tweede slag van zijn katana haalde twee andere orks open. Daarna stak hij zijn zwaard door drie orks op hetzelfde moment. Nog steeds liepen ze niet weg. Hij duwde de drie dode van zijn zwaard en ving een slag op van een orkzwaard, het orkzwaard brak in stukken op de dwergstalen katana.
Migean keek de overige vijf orks aan, hij hield zijn linker handpalm naar hen en fluisterde enkele woorden, een vlam verspreide zich over de handpalm en vormde een muur die door de orks gingen. In paniek renden ze door elkaar terwijl Migean ze één voor één doodstak.
Hij draaide zich om en keek recht in de ogen van de jonge zwarte draak, ze maakte zich klaar om te spugen, op tijd hield hij zijn hand voor zich en fluisterde weer de magische woorden, vuur liet het zuur opbranden dat de draak uitspuwde.
Hij keek haar aan, in de ogen, geen vrees, hij nam een aanloop, zij liep op hem, zijn zwaard sleepte op de grond, zij sprong, hij haalde zijn zwaard naar boven en sneed haar vanaf de nek in twee.
Zuur borelde uit de draak en verschroeide de aarde onder haar. Migean maakte zijn katana proper in het gras. Hij hoopte gauw een riviertje te vinden waar hij de katana kon afspoelen. Dwergenstaal was krachtig, maar drakenzuur is dat ook.

een vervolg op vorig stuk

gisteren was ik aanwezig op een trouw en moesten we een aantal dingen opschrijven op een kaartje. Met een aantal vrienden vond we niks beters dan een klein verhaaltje neer te schrijven. Maar een keer heb ik zelf een volledig kaartje geschreven.
Dit kan ik mooi laten aansluiten bij wat ik vorige keer schreef, verhalen in elkaar over laten vloeien, zoiets. Soit, ik zie wel.


De jonge minstreel Robby hoorde de kreet van een dame in nood.
Hij spoorde zijn ezel aan en zag de jongedame in nood vastgebonden aan een boom terwijl een jonge zwarte draak dichterbij kroop.
De jonge held verkocht de draak een mep van zijn betoverde fluit. Geschrokken door de klap en de plots verschijning nam de draak de vlucht met de staart tussen de benen.
Robby sneed de touwen door en het meisje viel in zijn armen.
(Dit is heel gelijkaardig met wat ik gisteren schreef, daarachter stond wel: ze leefden nog lang en gelukkig. Het deel dat nu volgt is wat ik terplekke nu verzin.)
Takken kraakten in de verte toen de zwarte draak terugkwam met een groep orks.
Robby greep zijn fluit en speelde erop. Planten kwamen uit de grond en grepen de orks bij de voeten. De planten werden aan stukken gesneden door de scherpe zwaarden, maar er kwamen voortdurend nieuwe uit de grond en langzaamaan wonnen ze.
Maar een groot zwart paard sprong over de groep orks heen. Het paard was te snel voor de planten en de ruiter stuurde het op Robby af.
Een zoevend geluid scheurde de lucht en een pijl ketste af op het harnas van de ruiter, een tweede pijl ketste ook af. Daarna volgde er een ander geluid, een katana stak dwars door het harnas en de ruiter viel van het paard.
Naast Robby stond Nauru en Migean. Nauru met een boog, Migean met alleen nog maar een schild. Hij glimlachtte naar Robby.

"Robby."

"Migean."

"Mig, zou je niet beter je zwaard gaan halen voor er meer orks komen?"

"Hoeveel orks zitten er in de buurt?"

Robby stopte met spelen. 

"16, omgeven door planten nu. Maar de draak is nog een groepje gaan halen."

"Okay, ga naar het westen, richting Bokné. Ik kuis het hier op."

Robby knikte.

"Nauru, ga met hen naar het westen, naar het stadje Bokné. Ik kuis het hier wel op."

En hij haalde zijn zwaard uit de ruiter.

(opmerking, ik probeerde bij de conversaties het gewone font en een andere, omdat het om twee verschillende talen gaan. Misschien moet ik in het vervolg in kleur werken want het verschil is niet zo duidelijk)

 


btw, vandaag ook weer een liedje om af te sluiten:

"Friends O' Mine" -  bowling for soup

Well it was ugly but we made it this far
Some have gone but I forget who they are
Now the hangovers are worse but we get through them fine
Sleeping late but were not lazy
Getting older but were still crazy
I’m so glad that I have these friends o mine
It started out at a coffee shop in a most unlikely town
And there were casualties but we made it out anyhow
We stuck together through the good and bad times
Pulp Fiction, Blazing Saddles, and Fast Times
I’m so glad that I have these friends o mine

And jobs girls and obstacles did all but break us down
Night clubs and broken vans in every major town
And I’ve got your back, you’ve got mine
Like Johnny Cash said “I walk the line”
And you can always count on me for one last beer

We saw the world and the world seemed smaller
Were getting wider but not getting no taller
I know we’ve grown up just a little lot of time
Were sleeping late but were not lazy
Were getting older but were still crazy
I’m so glad that I have these friends o mine
So glad that I have these friends o mine
So glad that I have these friends o mine

Migean & Nauru

Background? -> Nauru -> elfenprinses, geliefde van Migean na zijn bevrijding. Gemalin van de zee-elfenprins Jamantau. Ooit had ze een zwak voor een tovenaarsleerling, de tovenaarsleerling die later Liasta werd.
Dit stuk speelt zich af jaren en jaren nadat Migean en Nauru uit elkaar zijn gegaan, vraag me niet hoeveel tijd er tussen zat. We nemen wel aan dat ze ondertussen samen is met Jamantau, of ze getrouwd zijn of een verbintenis hebben of hoe het er ook aan toe gaat tussen elfen in mijn wereld, heb ik geen idee.
Laten we ook aannemen dat ze ook met Jamantau was voordat ze Migean ontmoette. Daaruit kan ik concluderen dat de verbonden/verbintenissen/whatever tussen de elfen in mijn wereld niet voor altijd of bindend is. Tenslotte hebben ze een heel lange levensduur. Echter als ze een menselijke partner hebben blijven ze erbij tot die sterft, maar tussen elfen zelf verloopt het anders.
Extra background? Nauru was op weg naar haar vader samen met twee andere elfen. Ze liepen tegen een kleine legermacht van orks aan. Migean was toevallig in de buurt en kon haar nog redden.
Wat deed Migean daar? Dat is misschien voor een volgend stuk, maar laten we aannemen dat dit om puur toeval gaat.

Migean stak een kaars aan. Het zwakke schijnsel gaf hun meer zichtbaarheid in de oude kerk.
Nauru keek door een raam naar buiten. Ze had juist haar medereizigers verloren. Het was niet echt een moment dat ze met Migean wou delen. Wel, hij had Bonari ook gekend in de tijd dat ze samen bij haar vader verbleven. Maar hij had zich waarschijnlijk niet zo gehecht aan haar zoals zij had gedaan. Bonari was zowat een zus voor haar. En nu lag ze daar, met haar ogen naar de hemel gericht en een zwart gevederde pijl in haar hart.
Haar gedachten daalden te veel af.
Migean was hier, het was al zo lang geleden dat ze samen alleen waren. Onder betere omstandigheden toen. Jamantau was er gelukkig ook, en ze leken toch overeen te komen. Maar ze wist wel, de gevoelens hadden haar nooit verlaten, en dit was bij Migean ook. Maar hij is zo doods. Soms valt echt niet te zien wat hij denkt.
Hij stond ondertussen al achter haar. Ze draaide zich om, de kaars was tussen hen. Ze keek hem in de ogen, die twee rode puntjes in zijn holle oogkassen. Ze kon zijn bezorgdheid lezen.
Ze wilde zich weer omdraaien maar hij hield haar tegen.
"Wat wil je dat ik doe Migean?" vroeg ze.
"Schuil, in het trappenhuis van de toren. Mijn prioriteit is jouw veiligheid nu. Schuil, zodat men je niet kan spotten met hun vliegende verkenners, schuil, zodat als ze langs de voordeur binnen komen je nog niet kunnen zien. En ik, ik zal wachten, en waken."
Ze hield een hand tegen zijn wang. Een traan rolde over haar wang.
Hij trok haar hand weg en ving haar traan op, daarna blies hij de kaars uit.
"Schuil, mijn prinses, je bent belangrijk, niet alleen voor mij."
"Wees voorzichtig Mig."
"Ik ga het wel overleven."



-------------------
afsluiter

ik was het volgende liedje net aan het beluisteren vlak voordat ik begon te schrijven, ik vind het wel passen bij Migean. Ik weet niet welk pad hij gaat volgen of hoe zijn verhaal zal lopen, daarom noemt dit ook unfinished stories. Hij heeft moed nodig verder te gaan, hij heeft twee mogelijkheden, ofwel gaat hij verder in zijn strijd en die van iedereen, ofwel verbergt hij zich, en mengt zich niet meer met anderen noch hun problemen..
Hij droomt, dat ben ik zeker, van een normaal leven.
Maar dit is slechts een droom voor Migean. Als hij tegenover Maartin komt te staan weet hij niet hoe het zal eindigen.
Abel is zijn gids, zijn bevrijder, hij is degene die Migean meesleurt naar een volgend avontuur of hem op weg zet.
Follow your Hart - Powerquest

I dream of strange illusions and the legacy of old
But can I really trust the visions that I see ?
Take me to the temple, I desire to see the truth
And to discover what the future holds for me

The chance you've got may never come to you again
You need some courage now to make a choice my friend
The sands of time dissolve with every breath you take
each step a little closer to the edge

Follow your heart and your dreams will come true
The path that you take and the journey you choose
The future unfolds as you head on your way
Everything possible, every day

I stand and wait in silence for the one who will arrive
To help me understand exactly what to do
Guiding me with wisdom that I'll need to stay alive
Is what I'll need if I'm to see the journey through

The chance you've got may never come to you again
You need some courage now to make a choice my friend
The sands of time dissolve with every breath you take
each step a little closer to the edge

Follow your heart and your dreams will come true
The path that you take and the journey you choose
The future unfolds as you head on your way
Everything possible, every day

[Solo (Adam) / Solo (Steve W) / Solo (Adam) / Solo (Sam)]

[P.] The chance you've got may never come to you again
You need some courage now to make a choice my friend
The sands of time dissolve with every breath you take
each step a little closer to the edge

[C.] Follow your heart and your dreams will come true
The path that you take and the journey you choose
The future unfolds as you head on your way
Everything possible, every day

Follow your heart and your dreams will come true
The path that you take and the journey you choose
The future unfolds as you head on your way
Everything possible, every day