Migean & Abel dialoog.

ik heb dus in de Ardennen even mijn pen weer opgepikt en wat zitten schrijven. Eigenlijk best wel een zinloze dialoog. Maar als ik die omzet naar de wereld van Migean & Abel word het totaal anders en misschien wel een mooie intermezzo. Misschien moet ik ook het stuk over geloof vanuit Migean standpunt eens weer bovenhalen. Misschien.
Wat background informatie over deze twee characters? Migean is het hoofdpersonage in mijn verhalen, nouja, hij doet niet in ieder verhaal mee, maar komt wel zo goed als altijd voor in de verhalen in zijn wereld.
Hij is een nakomeling van een groep half-elfen, als kind ontvoert, grootgebracht door een 'kwaadaardige' tovenaar, in opstand gekomen en vervloekt. Klinkt eeuwig leven als vervloekt? Voor sommigen misschien niet, maar door deze betovering leeft zijn aartsvijand ook langer en onttrekt kracht uit Migean.
Ook heeft Migean zijn periodes van liefde en verdriet, daarin verschilt hij niet veel van ons, alleen heeft hij het wat moeilijker ... meermalen een geliefde of een vriend verliezen terwijl jouw eigen leven verder gaat ... .
En Abel, om trouw te blijven aan de oorspronkelijke bedenker van Abel blijft Abel een homoseksuele elf ... ik weet het, moest Tolkien nog leven, hij vermoord me. (Of niet? Geen idee, maar ik kan me geen enkel boek inbeelden met een homoseksuele elf.)

Het zwaard stond tegen de muur van de herberg. Het glas was al halfleeg toen Abel erbij kwam zitten.
"Eindelijk."
"Hoe weet je dat ik het was?"
Migean keek op. "Je maakt geen geluid maar mensen moeten toch plaats maken als je langs hen heen wilt."
"Wat brengt je in dit dorp Migean? Osla berichtte me dat je hier al een week zit."
"Ik wil niet meer."
"Je wilt wat niet meer? Jij bent gemaakt om te vechten. Je hebt al talloze strijden gestreden, talrijke mensen bevrijd."
"En velen gedood."
"Je bent niet de enige." zei Abel wat stilletjes. "Maar je hebt toch ..." riep hij uit, maar hij slikte de laatste woorden in. "Je hebt gelijk, maar we laten de zwakken toch niet aan hun lot over?"
"Tijdelijk wel?"
"Komaan, liederen zijn over je gemaakt. Barden zingen lof over je zelfs achter de hoge bergen. Maartins val in het land van Midas is een van de spannendste verhalen die ik ken."
"Midas ... dat laten ze achterwege in het verhaal, dat hij sterft, terwijl ik leef en naast hem stond op dat moment. Had hij me niet weggeduwd, dan was hij er nog." riep Migean.

... wordt vervolgd ... misschien



afsluiten met een liedje van Bon Jovi

"I Am"

How you spend your minutes are what matters
All tomorrows come from yesterday's
When you're feeling broke and bruised and sometimes shattered
Blew out the candles on the cake like everything's a big mistake
It seems you always wait for life to happen
And your last buck can't buy a lucky break
If all we've got is us then lifes worth living
And if you're in, you know I'm in
I'm ready and I'm willing

[Chorus]
I Am
When you think that no-one needs you
Sees you or believes you
No ones there to understand
I Am
I'll be there to be that someone
When you think that no one, is there to hold your hand
I Am

We're just who we are, there's no pretending
It takes a while to learn to live in your own skin
Say a prayer that we might find our happy ending
And if you're in, you know I'm in
I'm ready and I'm willing

[Chorus]

And I aint got no halo hanging over my head
I aint gonna judge you, I'm just here to love you
I Am
I Am

[Chorus x2]